Posle Timočke bune i završetka Srpsko-bugarskog rata 1885. godine Boljevac se brzo razvija i u svome privrednom, društvenom i kulturnom razvoju ne zaostaje za drugim varošicama Timočke Krajine.
U to vreme dr Laza Ilić, okružni lekar i radikalski poslanik iz Zaječara, predložio je da se u Boljevcu izgradi bolnica, najviše zbog velikog broja obolelih od endemskog sifilisa.
Tražio je da se iz sanitetskog fonda izdvoji novac za zidanje bolnice. Njegov predlog je usvojen.
Prišlo se izgradnji plana, prema kojem je trebalo da bude izgrađena bolnica sa 100-150 bolesničkih postelja.
Na periferiji varošice kupljen je plac i počela je izgradnja bolnice, koju su gradili i meštani, kulukom u radovima i prevoženju građevinskog materijala, peska, kamena i kreča.
U početku su u bolnici lečeni oboleli od endemskog sifilisa koji su otkriveni u veneričnim ambulantama u Zlotu, Sumrakovcu, Zaječaru i drugim mestima, a kasnije su zbrinjavani i oboleli od drugih bolesti.
